Görüntü, zamana kazınan bir izdir; ancak bu izin mutlak bir gerçekliğe sadık kalması beklenemez. Film Çorbası, emülsiyonun sınırlarını zorlayan deneysel bir müdahaledir; filmin yüzeyine kimyasal ve fiziksel izler bırakır. Rastlantının, kontrolsüzlüğün ve tahribatın estetik bir unsur olarak benimsendiği bu süreç, fotoğrafın dönüşümüne övgü niteliğindedir.
Bu deneyde film, bilinçli bir tahribata maruz bırakılır. Vişne suyu, limon, kolonya, sabun, tuz, şeker gibi günlük hayatta farklı anlamlar taşıyan maddeler, filme dokunduklarında fiziksel bir iz bırakmanın ötesine geçer; onlar, bir anlatının yüzeyini oluşturur. Renklerin dağılması, katmanların bozulması, banyo süresince beliren soyut formlar, imgeleri yeniden tanımlayan bir dönüşüm mekanizmasına dönüşür.
Film Çorbası, belirsizliğin, beklenmedik olanın ve kusurun güzelliğini ortaya çıkaran bir sürecin adıdır. Bazen şiddetli bir dağılma, bazen hafif bir iz, bazen de tamamen bir yokoluş... Kimyasal müdahale, film üzerinde bilinmeyen coğrafyalar yaratır, yeni görme biçimleri sunar ve fotoğrafın zamana olan bağını koparmaya cesaret eder.
Bu proje, yüzeyin ardındaki hikayeyi yeniden okumak, yok edilenin aslında bir yaratım olduğunu göstermek için bir davettir. Film, sadece bir taşıyıcı değil, aynı zamanda bir tanıktır; sürece dahil olan her kimyasal ve her fiziksel etki, onu yeniden yazan bir dilden başka bir şey değildir.